گوشی پزشکی

گوشی پزشکی چیست؟

در طول چند قرن گذشته، یکی از پرکاربردترین ابزار پزشکی برای کمک به پزشکان در تشخیص بیماری های قلبی و ریوی، گوشی پزشکی است.

گوشی پزشکی وسیله ای است که برای تشخیص صداهای داخلی بدن استفاده می شود. معمولاً صداهای قلب، ریه، روده، جریان خون شریانی و وریدی از طریق گوشی پزشکی شنیده می شود و پس از آن پزشکان بیماری را بر اساس آن تشخیص و معاینه می کنند.

استتوسکوپ نام دیگر گوشی پزشکی در لاتین است که از دو کلمه  steth(o) به معنی سینه و scope به معنی نمایش ساخته شده است و معمولاً یک وسیله شنوایی است.

انواع گوشی پزشکی

اگرچه اعتقاد بر این است که تمام گوشی های پزشکی یک کار مشترک را انجام می دهند، اما انواع مختلفی دارند که کاربر با توجه به نوع استفاده و نیاز و همچنین سطح تجربه خود می تواند یکی از این انواع را انتخاب کند. زمینه استفاده از این گوشی های پزشکی گسترده است اما در نظر داشته باشید که اغلب از این ابزار پرکاربرد و رایج به عنوان ابزاری کلی برای غربالگری یا تشخیص اولیه استفاده می کنند. انتخاب صحیح این گوشی ها به نوع اپلیکیشن بستگی دارد.

ما سعی داریم شما را با انواع گوشی های پزشکی بیشتر آشنا کنیم. قبل از شروع یادآوری می کنیم که به طور کلی گوشی های پزشکی یا تک سر هستند یا دو سر و در مدل تک سر فقط یک طرف گوشی وظیفه دریافت صدا را دارد (اغلب برای موارد کار با کیفیت بالا و تخصصی استفاده می شود.) و در گوشی دو سر می توان از هر دو طرف استفاده کرد.

اما گوشی های پزشکی به 3 دسته تقسیم می شوند که شامل گوشی های طبی آکوستیک، گوشی های پزشکی دیجیتال (الکترونیک) و گوشی های جنینی (نوزادان) می شود.

1- گوشی پزشکی آکوستیک

این گوشی ها دارای مدل های تک سر و دو سر هستند. نوع تک سر آن که به گوشی پزشکی آکوستیک معروف است و از یک طرف که شامل قسمت دیافراگم (قسمتی که قرار داده می شود) از نظر عموم آشناترین مدل در بین گوشی های پزشکی تحقیقاتی موجود در بازار است و از یک دیسک تخت که جنس آن می تواند فلزی یا پلاستیکی باشد. این بخش وظیفه دریافت و انتقال صدا از بدن بیمار به شنونده را بر عهده دارد.

گوشی پزشکی آکوستیک توانایی دریافت طیف وسیعی از فرکانس های صوت را دارد و می تواند برای بررسی و شنیدن صداهای قلب، ریه ها، معده و سایر اندام ها استفاده شود (برخی از گوشی های آکوستیک می توانند فشار را نیز اندازه گیری کنند).

مدل دیگری از گوشی پزشکی آکوستیک وجود دارد که دو سر دارند. این نوع گوشی علاوه بر داشتن یک قسمت غشایی که برای دریافت فرکانس‌های نسبتاً بالا کار می‌کند، دارای سر دیگری نیز در پشت است که می‌تواند صداهای بم را دریافت میکند و به آن بل (یا زنگ) می‌گویند که ظاهر متفاوتی دارد اما در گوشی های پزشکی مختلف عملکرد یکسانی دارد.

2- گوشی پزشکی دیجیتال (الکترونیک)

علیرغم سادگی و محبوبیت گوشی پزشکی آکوستیک، تقویت صدای آن چندان قوی نیست و برای شنیدن صدا باید سکوت در فضا حاکم باشد. در ابتدا فقط برای حل این مشکل، گوشی های پزشکی دیجیتال وارد بازار شدند. این گوشی ها با داشتن سنسورهای تقویت کننده (پیزوالکتریک)، صدای دریافتی دیافراگم را چندین بار تقویت کرده و صدای بسیار بلندتری را در اختیار شنونده (پزشک) قرار می دهند. این تقویت صدا باعث می شود که از طریق لباس معاینه شود و حس بهتری را به بیمار منتقل کند.

اما در سال‌های اولیه معرفی گوشی‌های دیجیتال از یکی از معروف‌ترین برندهای دنیا، به دلیل پایین بودن سطح دانش الکترونیک در آن سال‌ها و سختی و هزینه بالای تولید برای شرکت سازنده، این گوشی‌های کیفیت مطلوب برای پزشکان نداشتند.

پس از چند سال برندهای جدیدی در بازار ظاهر شدند که به تدریج مشکلات گوشی های دیجیتال را اصلاح کردند. امروزه گوشی های دیجیتال در سطوح مختلف عرضه می شوند که علاوه بر قیمت مناسب، قابلیت فیلتر صداهای مزاحم، تنظیم حالت انتخابی برای معاینات مختلف، قابلیت تنظیم می باشد.

شایان ذکر است که قیمت این مدل گوشی دیجیتال 3 تا 7 برابر قیمت گوشی پزشکی آکوستیک است.

3- استتوسکوپ نوزاد (جنین)

یکی دیگر از انواع گوشی پزشکی برای معاینه پزشکی، گوشی پزشکی نوزاد یا گوشی جنینی است که به دلیل تفاوت در دریافت صدا نسبت به سایر مدل های گوشی پزشکی طبی طراحی و ساخته شده است. این گوشی ها بیشتر صداهای ضعیف و نازک و ارتعاشات کم را دریافت می کنند و به همین دلیل شکل ترومپت مانندی دارند (البته برای تقویت سطح صدا و انتقال صدا از قلب جنین به گوش شنونده).

تعداد و میزان استفاده از گوشی های طبی برای نوزادان (جنین) به دلیل نوع استفاده از آنها نسبتاً کمتر است.

4- گوشی دامپزشکی

علاوه بر این گوشی های طبی که انواع مختلفی دارند و مخصوص معاینه انسان هستند، گوشی های طبی نیز وجود دارند که برای معاینه و تشخیص بیماری های دام و حیوانات استفاده می شوند.

با وجود توضیحاتی که در هر بخش داده ایم و هر معاینه پزشکی را به تفصیل شرح داده ایم. واضح است که هر یک از انواع گوشی پزشکی اعم از گوشی پزشکی آکوستیک، گوشی پزشکی دیجیتال و گوشی جنینی اگرچه با یکدیگر متفاوت هستند، اما ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند که در جای خود مورد استفاده قرار می گیرند.

آشنایی با اتوسکوپ و کاربرد آن

از آنجایی که نشانه های بیماری گوش، نسبتا کم و غالبا غير اختصاصی هستند، بررسی بالینی گوش در مدیریت اختلالات آن بسیار مهم است. خوشبختانه اتوسکوپ اجازه دسترسی آسان برای بررسی و تشخیص اختلالات پیچیده سیستم شنوایی، بویایی و گلو  را  به پزشک می دهد.

هنگامی که یک بیمار از گوش درد شکایت می کند، بررسی گوش نشان می دهد که آیا اختلال بیمار ناشی از عفونت گوش است یا به عارضه های ناشی از ساختارهای مجاور مانند مفصل تمپوماندیبولار، دندان یا لوزه مربوط می شود. استفاده از اتوسکوپ به عنوان تنها پنجره گوش میانی باعث می شود تا بتوان اطلاعات ارزشمند ظاهر و رفتار غشای تمپانیک را در مورد بیماری احتمالی در گوش میانی بررسی کرد.

اتوسکوپی یکی از روش های اولیه است که پزشک برای تشخیص شکایت بیمار برای کل پیچ و مهره گوش – بینی استفاده می کند. از این رو، استفاده از یک اتوسکوپ خوب که سبب روشنایی، بزرگنمایی شود و قابلیت ایجاد فشار هوا داشته باشد، برای بررسی تحرک پرده گوش ضروری است. بنابراین، این وسیله به پزشک اجازه می دهد تا کانال گوش و به ویژه پرده گوش را با وضوح مشاهده نماید.

چگونه می توان یک آزمایش اتوسکوپی انجام داد

1.  به آرامی پینت پالت را برای تعیین اینکه آیا حساسیت وجود دارد، لمس کنید.

2. ورودی کانال گوش که ممکن است در معاینه بیشتر دخالت کند را بازبینی کنید.

3. بزرگترین اسپکولومی را انتخاب کنید که به راحتی به کانال گوش وارد می شود. راست کردن کانال گوش خارجی باعث می شود که اسپرولوم را به راحتی وارد کنید. برای بزرگسالان این کار با کشیدن پینا به سمت بالا و عقب انجام می شود. برای کودکان، این کار با کشیدن سطح به صورت افقی به عقب صورت می پذیرد.

4. هنگام استفاده از otoscope MacroView، چرخش فوکوس از اتوسکوپ را به موقعیت پیش فرض تنظیم کنید.

5. دو راه معمول برای نگه داشتن اوتوزاپ وجود دارد. اولین راه این است که اتوسکوپ را مانند یک چکش نگه دارید و از بالای انگشت شست و انگشتان دستتان به بالای دسته قدرت برسید، نزدیک به منبع نور. شما می توانید لامپ اتصال پنوماتیک بین کف دست همان و دسته قدرت را به راحتی نگه دارید. توصیه می شود که انگشت وسط و انگشت را به سمت خارج بگیرید تا بتوانید با صورت فرد تماس داشته باشید. به این ترتیب، هر گونه هیجان ناگهانی توسط بیمار باعث نمی شود که اتوسکوپ به کانال گوش آسیب برساند. اتوسکوپ همچنین می تواند مانند یک مداد، بین انگشت شست و انگشت اشاره قرار گیرد. شما می توانید لامپ پیوست پنوماتیک را در کف دست نگه دارید. اگر بیمار بچرخد یا حرکت کند، اتوسکوپ به طور همزمان با سر بیمار حرکت خواهد کرد و این باعث آسیب احتمالی به کانال گوش یا حتی غشای تمپان خواهد شد. بسیار مهم است که اتوسکوپی به درستی انجام شود، مخصوصا هنگام بررسی کودکان. حرکت ناگهانی توسط بیمار می تواند انتهای اسپکلوم را سوراخ کند.

6. ممکن است لازم باشد که خط دید و موقعیت اسپکلوم را تنظیم کنید تا دید کامل از کانال گوش و تمام قسمت های پرده گوش مشاهده شود. این یک دید کامپوزیتی از کانال خارجی و پرده گوش را به دست می دهد.

7. اگر پرده گوش یا ناحیه مورد نظر در فوکوس قرار نداشته باشد، تمرین کننده می تواند تنظیم فاصله کانونی سیستم اپتیک اوتواسکوپ MacroView را داشته باشد. برای تنظیم فاصله کانونی، یک انگشت را در هر دو طرف رینگ فوکوس یا در عقب لنز عقب قرار دهید. برای کوتاه کردن فاصله کانونی یا بزرگنمایی، رینگ فوکوس را به سمت خطوط کوچکتر در کنار اوتوسکوپ بچرخانید. برای افزایش فاصله کانونی یا بزرگنمایی، رینگ فوکوس را به سمت تارهای طولانی چرخان کنید.

در سایت پزشک کالا، تعداد بسیار زیادی از اتوسکوپ های برندهای مختلف را برای شما به نمایش گذاشته ایم

منبع و ماخذ: medisave.co.uk

آشنایی با نحوه ساخت گوشی پزشکی یا استاتوسکوپ

گوشی های پزشکی اولیه در اوایل قرن نوزدهم توسط پزشک فرانسوی René Laennec اختراع شد. این اختراع باعث شد صدای بدن به طور واضح شنیده شود. اگر می خواهید از چگونگی ساخت یک گوشی پزشکی مطلع شوید این مطلب را از دست ندهید.

صدا یکی از ابزار تشخیصی بیماری ها می باشد. به عنوان مثال شما با یک گوشی پزشکی ساده می توانید صدای قفسه سینه فردی را بشنوید و از سالم بودن دریچه قلب او مطمئن شوید.

گوشی پزشکی Laennec اساسا یک لوله توخالی بود. دآنچه امروز بر گردن پزشکان می بینید نتیجه تلاش بسیاری از مخترعین است که با پیچیده تر کردن گوشی پزشکی اولیه به طرح امروزه رسیدند تا بتوانند صداها را واضح تر و دقیق تر بشنوند.

گوشی های پزشکی در زمینه بیماری های تنفسی، شنیدن صدای ضربان موقع سنجش فشار خون و تشخیص اختلالات در سیستم های گوارشی و وریدی کاربرد دارند.

ساختار گوشی پزشکی:

استتوسکوپ های امروز یک فضای خالی از یک لوله توخالی هستند، امروزه استتوسکوپ آکوستیک پرکاربردترین نوع گوشی های پزشکی هستند. اجزای این وسیله عبارتند از:

نقش Chestpiece یا گوشی در ساخت گوشی پزشکی :

این بخشی است که روی بدن بیمار قرار می گیرد و صدا ها را دریافت و تقویت می کند. این قسمت شامل دو طرف می باشد. طرف بزرگتر دیافراگم نام دارد و از یک دیسک تخت و فلزی یا پلاستیکی ساخته می شود.  طرف دیگر که توخالی می باشد زنگ یا bell  نام دارد. که از یک قسمت زاویه دار فلزی و یک حفره تشکیل می شود. زنگ برای شنیدن صداهای بم، مانند سر و صداهای اضافه قلب (mentionedos “whatsh”)کاربرد دارد و دیافراگم در محدوده صداهایی مانند تنفس طبیعی و ضربان قلب (“lub-lub”) به کار گرفته می شود.

نقش لوله لاستیکی در ساخت گوشی پزشکی:

شکلی شبیه به حرف Y  دارد و از  جنس لاستیک می باشد. این بخش Chestpiece را به هدست متصل می کند. صداهای دریافت شده توسط Chestpiece از طریق این لوله حرکت می کنند و در نهایت به دو کانال تقسیم می شوند، این صداها طوری به هدست می خورند تا شنونده بتواند آن را در هر دو گوش خود بشنود. طول لوله استاتوسکوپی معمولا به 18 تا 27 اینچ (45 تا 68 سانتیمتر) می رسد.

نقش هدست در ساخت گوشی پزشکی:

لوله لاستیکی به لوله های فلزی متصل می شود که صدا را در گوش شنوندگان نگه می دارد. گوشواره های متصل به هدست  از پلاستیک نرم ساخته می شوند. این گوشواره ها نه تنها برای آسایش، بلکه برای ایجاد ایزولاسیون فضای صدا مورد استفاده قرار می گیرند که مانع دریافت نویز محیطی می شود.

هنگامی که یک پزشک یا پرستار گوشی را روی قفسه سینه بیمار قرار می دهد، امواج صوتی که از بدن بیمار عبور می کنند، سطح تخت قسمت دیافراگم گوشی را ارتعاش می دهند. این ارتعاش اگر به لوله دستگاه منتقل نشود، به سمت خارج حرکت می کند، اما به دلیل اینکه شیء ارتعاشی به یک لوله متصل است، امواج صوتی در جهت خاص هدایت می شوند.

هر موج موجب بازتاب یا انعکاس در دیواره های داخلی لوله لاستیکی می شود و یک فرایند بازتاب چندگانه را به وجود می آورد. به این ترتیب، هر موج، به صورت متوالی، به گوشه ها یا قطب های لاستیکی در انتهای دستگاه می رسد و در نهایت باعث شنیدن شدن صداها می شود.

منبع و ماخذ: science.howstuffworks.com