افتالموسکوپ

افتالموسکوپ چیست؟

افتالموسکوپی یا فوندوسکوپی دستگاهی می باشد که به متخصصان چشم در معاینه ساختارهای داخلی چشم کمک می کند.

افتالموسکوپ ابزاری است که نقش بسیار مهمی در تعیین سلامت شبکیه، زجاجیه و دیسک بینایی دارد. افتالموسکوپ‌ها دارای عدسی‌ها و آینه‌های سوراخ‌دار متعددی هستند که به اپتومتریست‌ها اجازه می‌دهد تا در چشم ببینند و بیماری‌های چشم و سایر اندام‌های چشم را تشخیص دهند.

افتالموسکوپ چگونه کار می کند؟

این دستگاه چشمی در ابتدا دارای قطعات بسیار ساده ای است، اما برای ناظر ناآگاه ممکن است دستگاه بسیار پیچیده ای به نظر برسد. افتالموسکوپ دارای سه جزء اصلی است: یک منبع نور، یک دستگاه بازتابنده، و یک دستگاه برای اصلاح تصویر تولید شده.

دستگاه دارای دکمه ای است که به راحتی خاموش و روشن می شود و از همین دکمه برای تنطیم شدت نور دستگاه استفاده می شود.  این به این دلیل است که پرتو نور را می توان تنظیم کرد زیرا پزشک می خواهد کمترین میزان نور لازم را برای کاهش درد یا ناراحتی برای بیمار فراهم کند. همچنین، افتالموسکوپ های مدرن باتری را در دسته خود حمل می کنند، اما برخی از طرح ها ممکن است قابل شارژ باشند.

یک صفحه چرخشی در جلوی دستگاه وجود دارد که برای تنظیم بین فیلترهای مختلف اندازه، شکل و رنگ موجود استفاده می شود که هر کدام هدف متفاوتی را انجام می دهند. اندازه پرتو نور را می توان بسته به سطح گشاد شدن مردمک به بزرگ، متوسط و کوچک تنظیم کرد. نور کم زمانی استفاده می‌شود که مردمک چشم گشاد شده باشد که معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که بیمار در محیطی با نور مناسب باشد و معمولاً از نور متوسط برای مردمک‌های گشاد نشده در محیط تاریک استفاده می‌شود. و اگر از قطره چشمی میدریاتیک برای گشاد کردن مردمک چشم بیمار استفاده شود، از نور بزرگ استفاده می شود.

چگونه از افتالموسکوپ استفاده می شود؟

استفاده از این دستگاه برای استفاده صحیح نیاز به تکنیک های خاصی دارد. اول از همه، پزشک باید محیط مناسبی را برای انجام معاینه آماده کند. بیمار باید به راحتی بنشیند و فضای کافی برای معاینه کننده در اطراف خود داشته باشد. بسته به نیاز، پزشک ممکن است قطره های چشمی میدریاتیک را برای گشاد کردن مردمک ها تجویز کند. در آماده سازی برای این روش، توصیه می شود که بیمار و پزشک عینک خود را خارج کنند، مگر اینکه بیمار به شدت آستیگمات باشد یا پزشک بسیار نابینا باشد.

اولین قدم در روش فوندوسکوپی، جستجوی رفلکس نور قرمز در چشم بیمار است. در طول فرایند، پزشک با استفاده از افتالموسکوپ نوری را به چشم بیمار می تاباند و از طریق چشمی به دنبال نور قرمز می گردد. پس از رسیدن به این هدف، لنز روی +10 دیوپتر تنظیم می شود. سپس پزشک لنز را از 10+ تا 0 دیوپتر تنظیم می کند تا فوکوس را به طور موثر از جلو به پشت چشم بیمار به شبکیه و سایر ساختارها منتقل کند.

انواع افتالموسکوپ

افتالموسکوپ دو نوع اصلی مستقیم و غیر مستقیم دارد.

نوع مستقیم: این مدل  شامل یک دسته ساده یک منبع نور، آینه مقعر، یک چشمی برای چشم‌ پزشکی است که آزمایش را انجام می‌دهد. تقریباً همه چشم پزشکان در مطب خود از یک چشم پزشکی استاندارد استفاده می کنند.

نوع غیر مستقیم: افتالموسکوپ های غیرمستقیم به دو زیر گروه تقسیم می شوند که شامل افتالموسکوپ های غیرمستقیم دو چشمی و چشمی غیرمستقیم تک چشمی می شود. این دستگاه های تک چشمی غیرمستقیم نسبت به افتالموسکوپ مستقیم سطح بزرگنمایی و میدان دید بالاتری را ارائه می دهند، اما فقط نمای داخلی چشم را ارائه می دهند. برای ارزیابی دقیق فوندوس و وضعیت چشم بیمار، ممکن است نیاز به استفاده از این دستگاه به روش های مختلفی داشته باشید.

 این دستگاه‌های دوچشمی غیرمستقیم معمولاً روی سر نصب می‌شوند و برخی به‌عنوان کمک آموزشی طراحی می‌شوند تا چشم‌پزشکان بتوانند هنگام معاینه چشم، اطلاعات رویه‌ای و تشخیصی را به دانش‌آموزان خود نشان دهند.